Bir boşluk ki kâinatta,
Sonu gelmez sonlarda,
Gümüşten toz kanatlarla,
Dönüyorum sana doğru…
Kâinat bir koca boşluk,
İçim içime sığmayan çığlık,
İnsan bir muamma hiçlik,
Susuyorum sana doğru…
Kâh yedi kat semâda
Kâh dipsiz kuyularda
Baştankara çıkmazlarda
Yürüyorum sana doğru
İnsan içre ayan ve pinhan
Çarh-ı unsurdur cihanı saran
Bilmedim senden ala Sultan
Gidiyorum sana doğru
